Γεννήθηκε: 7 Σεπτεμβρίου, Αθήνα (Ελλάδα) Πέθανε: 2 Ιανουαρίου, Αθήνα (Ελλάδα) Μουσικοσυνθέτης - Αρχιμουσικός Τα πρώτα μαθήματα μουσικής πήρε από τον πατέρα του Ιωάννη Σακελλαρίδη (1853-1938), διαπρεπή μουσικοδιδάσκαλο, μεταρρυθμιστή της βυζαντινής μουσικής, ιεροψάλτη και φιλόλογο. Σπούδασε σε Αθήνα, Γερμανία και Ιταλία. Στα τέλη του 1902 έδωσε μαζί με τον πατέρα και τον αδελφό του Άρη, που ήταν βαρύτονος, επιτυχημένες συναυλίες με δικές του συνθέσεις και εναρμονισμένα ελληνικά δημοτικά τραγούδια στο Βασιλικό Ωδείο του Μονάχου και στην Ιταλία και Αίγυπτο. Διετέλεσε μέλος του διοικητικού συμβουλίου της «Εταιρείας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων», ενώ ασχολήθηκε και με την παιδική μουσική συνθέτοντας παιδικά τραγούδια. Το 1926 υπήρξε συγχρηματοδότης (μαζί με τον αδελφό του Άρη Σακελλαρίδη) του μουσικού εκδότη Ζαχαρία Μακρή στην προσπάθειά του να ιδρύσει δική του δισκογραφική εταιρεία. Αν και επί 50 περίπου χρόνια διασκέδασε ολόκληρες γενιές με τη δροσερότητα, το γέλιο, την αισιοδοξία και την ηρεμία που χάριζε η τέχνη του, εντούτοις έφυγε από τη ζωή πικραμένος και πάμπτωχος στις 2 Ιανουαρίου από καρκίνο του ήπατος, κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη και ετάφη στο Α' Κοιμητήριο Αθηνών. Στα τέλη της ζωής του υποχρεωνόταν να παίζει πιάνο σε λαϊκά θέατρα και στα αναψυκτήρια της εποχής για να εξασφαλίζει τον επιούσιο.
Έργα: Σκηνική Μουσική (Μπαλέτο-Υπό τον ουρανόν της Ελλάδος), Μουσική για τις (Εκκλησιάζουσες) του Αριστοφάνη, διασκεύαζε ξένη μουσική για τις επιθεωρήσεις (Τα Παναθήναια), Όπερες (Περουζέ - Πειρατής), Άριες (Νεράιδα του γιαλού), Θεατρικό μουσική (Ο Κουρσάρος,-το «Στοιχειωμένο Γεφύρι» (1912) και το «Κάστρο της Ωρηάς» (1917), Ελληνική Οπερέτα (Σία κι αράξαμε), 80 Οπερέτες (Ο Βαφτιστικός), το εμβατήριο (Ψηλά στο μέτωπο τραγουδήθηκε από τους στρατιώτες του '40. Άλλες γνωστές μελωδίες τού έργου είναι: (Θέλω να δω τον παπά), (Συ μου πήρες), (Τίκι-Τακ), (Η καρδιά μου πονεί για σας), (Τον καιρό εκείνο τον παλιό), (Στ' άγριο το δάσος) κ.ά., Μουσική για επιθεωρήσεις του Αλ. Σακελλάριου:
- «Τρελλή Συμφωνία» (1937),
- «Φερνάντα» (1939),
- «Μπράβο Κολονέλλο» (1940),
- «Φινίτο λα μούζικα» (1941),
- «Η ζωή συνεχίζεται» (1941) κ.ά.
Τα δημοτικοφανή πατριωτικά τραγούδια που ερμήνευσε η Σοφία Βέμπο το 1940: «Βάζει ο Ντούτσε τη Στολή του» (επίκαιροι στίχοι πάνω στο σκοπό του τραγουδιού του "Πλέκει η Βάσω το προικιό της"), «Το τραγούδι του Μωριά» ("Γεια και χαρά σας Μωραΐτες αδελφοί") και η «Χωριάτα» ("Στο χωριό παλιά γενιά μου..."), όπως και το «Ντούτσε-Ντούτσε» που ερμήνευσε ο Νίκος Γούναρης (στίχοι επίκαιροι γραμμένοι πάνω στο σκοπό του τραγουδιού του «Μάρω, Μάρω μια φορά είν' τα νιάτα») είναι δικές του συνθέσεις. Επίσης εναρμόνισε και εξέδωσε περίπου 10 δημοτικά τραγούδια.
