Ainian, Alekos Alexandros (1907-1983)

Γεννήθηκε: 24 Φεβρουαρίου, Πειραιάς (Ελλάδα)

Πέθανε 20 Φεβρουαρίου, Αθήνα (Ελλάδα)

Αρχιμουσικός χορωδιών, Μουσικοπαιδαγωγός, Συνθέτης.
Γεννήθηκε από επιφανή στρατιωτική οικογένεια. Αυτό επηρέασε σημαντικά το χαρακτήρα του. Για αυτό ίσως, υπήρξε απόλυτος και αυστηρός στην εκμάθηση των μαθητών του και γενικά στον τρόπο της ζωής του. Σπούδασε ανώτερα θεωρητικά και πιάνο στο Ωδείο Αθηνών με τον Φιλοκτήτη Οικονομίδη. Ανήσυχος όμως, δεν μπόρεσε να συμμορφωθεί στην ωδειακή νοοτροπία. Ήρθε σε ρήξη με τον δάσκαλό του και αποχώρησε χωρίς να τελειώσει τις σπουδές του. Αποσύρθηκε στο σπίτι του και άρχισε να μελετά ένα καινούργιο τρόπο διδασκαλίας και εκμάθησης των θεωρητικών μαθημάτων, αφού είχε επισημάνει δεόντως τις ελλείψεις ή τα κενά που παρουσιάζουν οι σχολές του ωδείου σ’ αυτόν τον τομέα. Δημιούργησε τη Σχολή Αινιάν με ξεχωριστό τρόπο εκμάθησης των θεωρητικών μαθημάτων, βασισμένο στην καλλιέργεια της μουσικότητας μέσα από την εμπειρία. Όσοι είχαν την τύχη να μαθητεύσουν κοντά του έγιναν αληθινοί μουσικοί (αρκετές μαρτυρίες επιφανών μαθητών του). Ίδρυσε και διηύθυνε πολλές χορωδίες, όπως τη Χορωδία Αινιάν. Υπήρξε διευθυντής του Ωδείου Ορφείον Αθηνών (1968-1969) και ιδρυτής του μη κερδοσκοπικού οργανισμού «Αρμονία Αινιάν».
Έργα: Ορχηστρικά: "Ελληνικός γάμος", "Προσμονή το ηλιοβασίλεμα", "Φούγκα και στρέτο", τα φωνητικά "Η δημιουργία του κόσμου" (ορατόριο σε κείμενο του ιδίου, για υψίφωνο, χορωδία και ορχήοτρα πνευστών), "Αηδόνι και παιδιά" (για υψίφωνο, φλάουτο και παιδική ή γυναικεία χορωδία, ημιτελές), "Κουράγιο" (για υψίφωνο, χορωδία και ορχήστρα πνευστών, τα χορωδιακά (τα περισσότερα σε κείμενα του ιδίου): "Πού πας", "Οκτώ τραγούδια" "Μαρία" "Να 'ξερες λύπη", "Το ταξίδι", "Η 25η Μαρτίου", "Ύμνος της χορωδίας", "Σερενάτα", "Ύμνος στο Δία", τα εκκλησιαστικά: "Θεία λειτουργία της Ορθοδόξου Ελληνικής Εκκλησίας", "Δοξολογία", "Οκτώηχος", και "Εγκώμια της Μ. Εβδομάδος"., Προστασία των Χριστιανών.

Το πλούσιο αρχείο του βρίσκεται στη Μεγάλη Μουσική Βιβλιοθήκη «Λίλιαν Βουδούρη» από το 2014.

ΑΡΧΕΙΟ ΜΟΥΣΟΥΡΓΩΝ ΘΩΜΑ ΤΑΜΒΑΚΟΥ

Alvanitis, Evaggelos (1871-1953)

Γεννήθηκε: Ιούνιο, Λευκάδα (Ελλάδα)

Πέθανε: 6 Απριλίου, Λευκάδα (Ελλάδα)

Φλαουτίστα, συνθέτη και ενορχηστρωτή. Αν και στην εποχή του (ιδίως προπολεμικά) έχαιρε μεγάλης εκτίμησης από την ελληνική μουσική κοινότητα, σήμερα ο Ευάγγελος Αλβανίτης παραμένει, αναίτια, στη λήθη. Από μικρός εντάχθηκε στη φιλαρμονική της Λευκάδας παίζοντας στο οταβίνο (πίκκολο φλάουτο) πολύ δύσκολα μέρη, σχεδόν αυτοδίδακτος. Μετά το 1910 ήρθε στην Αθήνα. Γράφτηκε στο Ωδείο Αθηνών, στην τάξη φλάουτου του Ν. Παπαγεωργίου από την οποία απεφοίτησε με άριστα (1914). Σπούδασε επίσης ανώτερα θεωρητικά. Στην περίοδο του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου συνελήφθη αιχμάλωτος και μεταφέρθηκε στο Γκαίρλιτς της Γερμανίας (1916-1918). Χάρη στο μουσικό ταλέντο του κέντρισε το ενδιαφέρον Γερμανών καθηγητών μουσικής που υπηρετούσαν σε στρατιωτικές ορχήστρες οι οποίοι του δίδαξαν θεωρητικά και σύνθεση. Από το 1919 έγινε μέλος της Συμφ. Ορχ. του Ωδείου Αθηνών και της ορχήστρας του Ελληνικού Μελοδράματος κερδίζοντας –με το ταλέντο και την ευσυνειδησία του- τον θαυμασμό του Δ. Μητρόπουλου, του Δ. Λαυράγκα, του Μ. Καλομοίρη, του Φ. Οικονομίδη και του Θ. Σακελλαρίδη. Έγινε στενός συνεργάτης του τελευταίου, μουσικός σύμβουλος και ενορχηστρωτής του (ενορχήστρωσε αρκετές οπερέτες του όπως «Η Κόρη της καταιγίδος», το «Διαβολόπαιδο», «Δεσποινίς Σορολόπ» κ.ά.). Ήταν επίσης επίλεκτο μέλος της νεοϊδρυθείσας Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, έως την εκδημία του.

Έργα: για Ορχήστρα Πνευστών, για Φλάουτο και Πιάνο, κομμάτια για Πιάνο. Δυστυχώς ελάχιστα διασώζονται σήμερα, κυρίως χάρη στη φροντίδα των αδελφών Σπύρου και Αλέξανδρου Φίλιππα, μουσικών της Φιλαρμονικής Λευκάδας.

ΑΡΧΕΙΟ ΘΩΜΑ ΤΑΜΒΑΚΟΥ

Antonopoulos, Antonios (1958-)

Γεννήθηκε: 30 Ιουλίου, Αθήνα (Ελλάδα)

Διδάκτωρ Αναλυτικής και Συστηματικής Μουσικολογίας (PhD Sorbonne - Paris 4).

Πτυχιούχος Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Συνθέτης.

Έχει διδάξει στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης (2009-12). Ειδικεύεται στο έργο του Ιάννη Ξενάκη.Ανακοινώσεις και μελέτες του έχουν δημοσιευθεί στην Ελλάδα, Γαλλία, Αγγλία, Αυστρία, Ισπανία και στο διαδίκτυο. Έχει συγγράψει:Από την Τονική στη Σύγχρονη Μουσική Θεωρία (1999), Anestis Logothetis: Integration of form with sonic material (2014) και Αντίστιξη στο ύφος G.P. Palestrina (Τ.Μ.Σ. - Α.Π.Θ., 2009-10). Ως επιστημονικός συνεργάτης, έχει συντελέσει στην παραγωγή της μουσικής παράστασης Iannis Xenakis in First Person (Boston University – Alea III, 2012), στο αφιέρωμα Ιάννης Ξενάκης: Το έργο για σόλο πιάνο (Goethe InstitutAthen – Ένωση Ελλήνων Μουσουργών, 2012), στην παραγωγή της επετειακής μουσικής παράστασης Ιάννης Ξενάκης σε Α΄ πρόσωπο (Φεστιβάλ Αθηνών 2011 – Ergon Ensemble), στο 2^ο Αφιέρωμα στον Ιάννη Ξενάκη (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και Κέντρο Μουσικής Σύνθεσης και Εκτέλεσης, 2009), στην παραγωγή έξι εκπαιδευτικών ταινιών για την Α΄θμια Εκπαίδευση (DVD Μουσική) για το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο (2003-04).Έχει συνεργαστεί με την ΕΡA 3 ως παραγωγός της εκπομπής Μούσα Πολύτροπος για τον Αρχαίο Ελληνικό Μουσικό Πολιτισμό (2001). Συνεργάζεται με ωδεία ως Διευθυντής Σπουδών και ως καθηγητής Ανωτέρων Θεωρητικών και Σύνθεσης (1983-2016). Έχει διατελέσει καθηγητής στο Πειραματικό Μουσικό Γυμνάσιο-Λύκειο Παλλήνης (1995-2001). Είναι μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. Συνθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε ποικίλες διοργανώσεις.

Έργα: 

• ΗΕΛΙΟΙΟ, για βιολοντσέλο και πιάνο (2010). http://youtu.be/w2qectOlwAA 
• Platon 133 à Genval, για φλάουτο, βιολί και βιολοντσέλο (2004). http://youtu.be/ZWfGRO1yoJI  
• Concertino grosso, για βιολί, φλάουτο και ορχήστρα (2002).
• Μείζονες απουσίες, για βιολί, φλάουτο, τρομπέτα και ορχήστρα εγχόρδων (2001).
• Waves, για έγχορδα, φλάουτο και πιάνο (2001).
• Κυματισμοί, για έγχορδα, φλάουτο και πιάνο (2001).
• Dévouement, για φλάουτο και πιάνο (1996). http://youtu.be/jQv3npU6sGQ  
• Ergo, για διπλό κουιντέτο εγχόρδων και ξύλινων πνευστών.
• Preludio+Fuga in B+b, για πιάνο (1995, 2001).
• Χαίρε Ιωσήφ, για soprano και ξύλινα πνευστά (1997).
• Cing mùnch Juse, τετράφωνο μοτέτο a capella (1997).
• Etude pour violoncelle seul, για σόλο βιολοντσέλο (1996).
• Etude violon, για σόλο βιολί (1996). http://youtu.be/_Fso_MSFer8  
• Sonata concertante in d, για βιολοντσέλο και πιάνο (1993-94, 2003-04). Ed. ORPHEUS, Αθήνα, 2004.http://www.biblionet.gr/main.asp?page=results&Titlesid=101018 
• Introspection, για μεγάλη ορχήστρα (1995).
• Έργο για mezzo soprano, soprano και piano, σε ποίηση Γ. Καββαδία (1995).
• Παραλλαγές και φούγκα για πιάνο, σε θέμα του Ι. Καστρινού (1995).

• Ιnvention à deux voix, για πιάνο (1989).
• Largo-Rondo, για πιάνο (1986, 1990). http://youtu.be/tpy5qJF8JoQ

 

                                                            (προσωπική μαρτυρία)

Antonopoulos, Antonios (1958-)

Γεννήθηκε: Αθήνα

Διδάκτωρ Αναλυτικής και Συστηματικής Μουσικολογίας (Sorbonne – Paris 4). Πτυχίο Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών. Δίπλωμα Σύνθεσης. Διδάσκων Συστηματικής Μουσικολογίας στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης. Μέλος του ερευνητικού κέντρου σύγχρονης μουσικής Rirra 21 του πανεπιστημίου Paul Valéry – Montpellier 3 (Γαλλία). Συγγραφέας του θεωρητικού έργου Από την Τονική στη Σύγχρονη Μουσική Θεωρία (Αθήνα 1999). Έχει δημοσιεύσει μελέτες και άρθρα για τον Ιάννη Ξενάκη σε συνέδρια και περιοδικά, στην Ελλάδα, τη Γαλλία και την Αγγλία. Επί διετία παραγωγός της εκπομπής Μούσα Πολύτροπος στο Γ΄ Πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας με θέμα τον Αρχαίο Ελληνικό Μουσικό Πολιτισμό. Ως επιστημονικός συνεργάτης, έχει συμμετάσχει στην παραγωγή έξι εκπαιδευτικών ταινιών (DVD Μουσική) από το Παιδαγωγικό Ινστιτούτο. Επιστημονικός υπεύθυνος στο 2ο Αφιέρωμα στον Ιάννη Ξενάκη (Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης και Κέντρο Μουσικής Σύνθεσης και Εκτέλεσης, 2009) και στην επετειακή μουσική παράσταση Xenakis by himself (Φεστιβάλ Αθηνών 2011, παραγωγή-εκτέλεση έργων: Ergon Ensemble.) Μέλος της Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών. Συνθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε ποικίλες διοργανώσεις. Πιστοποιημένος εκπαιδευτικός και καθηγητής μουσικής από το Εθνικό Κέντρο Πιστοποίησης και την Ευρωπαϊκή Ένωση. Έχει διδάξει Σύνθεση, Ανώτερα Θεωρητικά, Θεωρία Μουσικών Συστημάτων, Θεωρία Αρχαίου Ελληνικού Μουσικού Συστήματος, Μουσική Ανάλυση και Μορφολογία (Ελληνικό Ωδείο, Κεντρικό Ωδείο κ.ά.). Έχει διατελέσει καθηγητής στο Πειραματικό Μουσικό Λύκειο Παλλήνης και Διευθυντής Σπουδών σε Ωδεία.                     
Έργα: για Πιάνο (LargoRondo), Παραλλαγές για πιάνο σε θέμα του Ι. Καστρινού, Σονάτα Κονσερτάντε για Τσέλο & Πιάνο, για Σοπράνο - Μέτζο & Πιάνο σε ποίηση Ν. Καββαδία, Σπουδές - Rondo για Βιολί - για Τσέλο, Ορχηστρικά (Introspection, Μοτέτα για Χορωδία (Je vous salue Joseph), Πρελούδια και Φούγκες για Πιάνο, για Τσέλο & Πιάνο (ΗΕΛΙΟΙΟ), για Φλάουτο & Πιάνο (Devouement), Κουιντέτα Εγχόρδων, για Έγχορδα - Φλάουτο & Πιάνο (Waves), Κονσέρτο Γκρόσσο για Βιολί - Φλάουτο & Ορχήστρα, για Βιολί - Κλαρινέτο - Τρομπέτα & Έγχορδα (Absences majeures) και για Φλάουτο - Βιολί & Τσέλο (Platon 1.3.3 a Genval),

Aronis, Matthew (1970-)

Γεννήθηκε: 22 Απριλίου, Σύδνευ (Αυστραλία) 
Πιανίστας, 

Σπούδασε στο Ελληνικό Ωδείο αριστεύοντας στα πτυχία αρμονίας,αντίστιξης φούγκας και πιάνο υπό την διδασκαλία του αείμνηστου Ευάγγελου Κατσάμπα. Έχει συνεργαστεί με αρκετούς γνωστούς καλλιτέχνες συνοδεύοντας με συνθέσεις του έργα ποιητών και συγγραφέων (Ποιητής Νικοδήμος, Ειρήνη Κονιδάρη-ηθοποιός, Καρυοφυλλιά Καραμπέτη-ηθοποιός,Θάνος Σακελλαρίου,Μάρκος Συνοδινός-Συγγραφέας-ποιητής),καθώς κ με διάσημους μουσικούς (Κωνσταντίνος Παλιατσάρας -τενόρος ,Άννα Μορφίδου -Σοπράνο).Έχει γράψει μουσική για αρκετές ερασιτεχνικές θεατρικές. παραστάσεις.Τα έργα του,Κλασικά και μη, απαριθμούν 3.127.

Έργα: Eternity

https://www.youtube.com/channel/UCqATouD33NCvq1ZSWpp0Oiw

Ainian, Alexandros (1910-1983)

Γεννήθηκε: Ελλάδα

Μαέστρος  Χορωδιών - Συνθέτης. 

Καθηγητής του Εθνικού Ωδείου οπού υπήρξε  δάσκαλος δεκάδων  Ελλήνων μουσικών.

Για  τη δραστηριότητά του ο Αινιάν χαρακτηρίστηκε μάγος της χορωδιακής αρμονίας. Το 1959 ανέλαβε τη διεύθυνση του Δημοτικού Ωδείου Λαμίας φέρει  το όνομά του, που  ιδρύθηκε το 1938 ως παράρτημα του Εθνικού Ωδείου Αθηνών, με πρώτο διευθυντή τον Μανώλη Καλομοίρη. Με τον Αινιάν η Δημοτική Χορωδία Λαμίας έφτασε σε αξιοζήλευτο επίπεδο και απέσπασε βραβεία και διακρίσεις στον ευρωπαϊκό χώρο.  

Έργα: 8 Τραγούδια για Μικτή Χορωδία, "Pardon Madame" και "Τον καιρό που σωπαίνουν τ' αηδόνια" καθώς επίσης και δύο βιβλία του με τίτλους: "Φυσιολογία της μουσικής" και "Φυσιολογία της μουσικής ποιότητος", Θρησκευτικά, Χορωδιακά (Ηχώ) και Κινηματογραφικό, το φινάλε της ταινίας "Μπετόβεν και Μπουζούκι" (1965).

Agrafiotis, Dimitrios (1932-)

Γεννήθηκε: 17 Μαρτίου, Αθήνα (Ελλάδα)

Αρχιμουσικός - Βιολονίστας- Συνθέτης. 

Σε ηλικία δέκα ετών, ξεκίνησε μαθήματα Βιολιού με τον Χ. Κελπανίδη και  την Κανδρεβιώτου και τον Μάριο Βάρβογλη στα θεωρητικά, στο Ελληνικό Ωδείο ενώ αργότερα θα πάει στο Ωδείο Αθηνών, όπου και θα ολοκληρώσει τις σπουδές του, τόσο στο βιολί (καθηγητής Ιωσήφ Μπουστίντουι) όσο και στα θεωρητικά (καθηγητής Φιλοκτήτης Οικονομίδης). Αργότερα θα πάρει δίπλωμα σύνθεσης με καθηγητή τον Γ. Α. Παπαϊωάννου(1960). Με υποτροφία του Πανεπιστημίου Αθηνών, θα ολοκληρώσει τις σπουδές του στη Μουσική Ακαδημία του Μονάχου το 1960-2, στο βιολί με τον Κράους, στα ανώτερα θεωρητικά και τη σύνθεση με τον Γκ. Μπιάλας και στη διεύθυνση ορχήστρας με τον Λέσινγκ. Κατόπιν, με υποτροφίες της Γερμανίας και Αυστρίας, θα συνεχίσει στο «Μοτσαρτέουμ» του Σάλτσμπουργκ, όπου θα αφιερωθεί στη διεύθυνση ορχήστρας (1962-5), υπό τους Χέρμαν Σέρχεν και Κ. Βίνμπεργκερ. Επίσης, θα παρακολουθήσει μαθήματα διεύθυνσης ορχήστρας στο Intern. Dirig. Praktikum του Βερολίνου. Σημαντικός σταθμός στην καριέρα του ήταν η συνεργασία του με τον διάσημο μελετητή του Μότσαρτ, Μπέρναρντ Πάουμγκαρτνερ, του οποίου υπήρξε βοηθός στην ορχήστρα Καμεράτα Ακαντέμικα του Σάλτσμπουργκ από το 1964 μέχρι το 1968.Στην αυστριακή πόλη μελέτησε σύνθεση και με τον Τσέζαρ Μπρέζγκεν, λάτρη της ελληνικής μουσικής, ο οποίος στα έργα του χρησιμοποιούσε και θέματα από την ελληνική δημοτική μουσική. Το Νοέμβριο του 1968 έγινε καλλιτεχνικός διευθυντής και αρχιμουσικός της Σουηβικής Συμφωνικής Ορχήστρας (Schwäbisches Symphonieorchester), στην πόλη Ρόιτλινγκεν. Από τη δεκαετία του ’60 ήταν μόνιμος μαέστρος της Συμφωνικής Ορχήστρας της Ελληνικής Ραδιοφωνίας και διηύθυνε τακτικά την ΚΟΑ, την ΚΟΘ (Κρατικές Ορχήστρες Αθηνών και Θεσσαλονίκης) και την Ορχήστρα της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Μεταξύ 1993-1999 εγκαθίσταται στην Θεσσαλονίκη και αναλαμβάνει τη καλλιτεχνική διεύθυνση της Δημοτικής Συμφωνικής Ορχήστρας,Έχει διευθύνει σημαντικές ορχήστρες της πρώην Δ. Γερμανίας και έχει εμφανιστεί σε μουσικές εκδηλώσεις πολλών μεγάλων πόλεων (Παρίσι, Ρώμη, Λισαβόνα, Λονδίνο, Βουκουρέστι, Βουδαπέστη, Μόντρεαλ κ.α.), όπου παρουσίασε έργα Ελλήνων συνθετών, πολλά σε πρώτη εκτέλεση Δίδαξε αρμονική ανάλυση στο Τμήμα Μουσικολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών από το 1991 έως το 1994 και, από το 1991 είχε διδάξει αρμονική και μορφολογική ανάλυση στο Τμήμα Μουσικολογίας του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης. Έχει τιμηθεί με το χρυσό μετάλλιο Λίστ του Ρόιτλινγκεν για την πλούσια μουσική δραστηριότητά του. Συμμετείχε σε διάφορες Επιτροπές διεθνών Μουσικών Διαγωνισμών («Χίντεμιτ», «Μαρία Κάλλας», κ.α.) και, είναι μέλος της Διεθνούς Επιτροπής του Ιδρύματος Κλαούντιο Αράου. Την πρωτοχρονιά του 2004 τιμήθηκε από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με το Χρυσό Σταυρό της Τιμής. 

Έργα: Τρία Τραγούδια, για βαρύτονο και ορχήστρα σε ποίηση Γ. Σεφέρη, πρώτη εκτέλεση, 1965, Σκηνική Μουσική (Το Προξενιό της Αντιγόνης του Βασίλη Ζιώγα (1962), για Ορχήστρα Εγχόρδων (Πρελούδιο και Φούγκα,1963), για μικρή Ορχήστρα (Τρεις Ελληνικοί Χοροί, 1964), Παραλλαγές πάνω στο γερμανικό λαϊκό τραγούδι, 2 Narratos - Σοπράνο & Ορχήστρα (The song of sirenes), για Σολίστ και Ορχήστρα Εγχόρδων (Είμαι ένας μουσικός και έρχομαι από τη Σουηβία, γραμμένο για παιδιά, 1978), για Μεγάλη Ορχήστρα (Τρίπτυχον (Συμφωνιέτα), 1979), Α’ βραβείο σύνθεσης στο διαγωνισμό της ΚΟΘ), Σουίτα για Μεγάλη Ορχήστρα Εγχόρδων, για Μεγάλη Ορχήστρα (Τέσσερις Ελληνικοί Χοροί, 1990), μεταγραφή για Βιολί & Πιάνο (Οι Ελληνικοί Χοροί του Σκαλκώτα, 1982), Τρίο για Βιόλα - Κλαρινέτο & Κοντραμπάσο, 1983) (στο τελευταίο μέρος, οι μουσικοί έχουν τη δυνατότητα αυτοσχεδιασμών),  για Κλαρινέτο & Πιάνο (Ελληνικοί Χοροί,1983) και για Πιάνο (Μικρή Σουίτα,1964).

Agrafiotis, Alexis (1970-)

Γεννήθηκε: 16 Ιουνίου, Salzburg (Αυστρία)

Πιανίστας - Συνθέτης.

Σπούδασε στην Αθήνα και πήρε διπλώματα πιάνου και πτυχία θεωρητικών με την Ντόρα Μπακοπούλου (πιάνο) και τον Δημήτρη Μηνακάκη (Ανώτερα Θεωρητικά). Με υποτροφίες των Ιδρυμάτων Α. Σ. Ωνάσης, Τριάντη (Μέγαρο Μουσικής Αθηνών) και Alban Berg Stiftung Wien, συνέχισε τις σπουδές του στην Ανώτατη Ακαδημία Μουσικής της Βιέννης στην διεύθυνση ορχήστρας με τον Uros Lajovic και σύνθεση με τον Erich Urbanner. Αποφοίτησε με διπλώματα «magister artium» το 1996. Παρακολούθησε σεμινάρια διεύθυνσης ορχήστρας με τους Roland Seiffarth, Peter Eötvös και Karl Österreicher, και ήταν βοηθός των Gunther Schuller, Rüdiger Bohn και Ηans Drewanz. Εργάστηκε ως μουσικός εκγυμναστής (Solorepetitor) και αρχιμουσικός στην Όπερα του Görlitz (1997), στην Όπερα του Lübeck (1998-2002), στην Σύγχρονη Όπερα του Βερολίνου (2002-2006) και στην ¨Όπερα της Βέρνης (2007/2008). Τα έτη 2006 και 2007 ήταν μόνιμος αρχιμουσικός της Συμφωνικής Ορχήστρας του Δήμου Βόλου. Συνέχισε στην Όπερα του Bielefeld πάλι στην μουσική προετοιμασία και στην διεύθυνση ορχήστρας από τη χρονιά 08/09 έως τη χρονιά 10/11. Από τη καλλιτεχνική περίοδο του 11/12 εξελέγη μόνιμος διευθυντής μουσικών σπουδών (Studienleiter) και αρχιμουσικός (Kapellmeister) στην Όπερα του Würzburg. Έχει διδάξει στις σχολές όπερας στις Μουσικές Ακαδημίες της Βρέμης και Βαϊμάρης τα χρόνια 2004 με 2006, και πάλι στην Μουσική Ακαδημία της Βρέμης από το χειμώνα του 2007 έως το καλοκαίρι του 2011. Διηύθυνε επανειλημμένα τη Συμφωνική Ορχήστρα του Δήμου Θεσσαλονίκης (συναυλίες και 2 όπερες), τις Κρατικές Ορχήστρες Αθηνών και Θεσσαλονίκης, τη Συμφωνική Ορχήστρα της Ε.Ρ.Α., την Εθνική Λυρική Σκηνή (όπερες "Butterfly" του Puccini και «Il barbiere die Siviglia» του Rossini), τη Συμφωνική Ορχήστρα του Karlovy Vary (Τσεχία), τη Φιλαρμονική Ορχήστρα Györ (Ουγγαρία), την Όπερα του Ulm (Γερμανία) και την Πρωσική Ορχήστρα Δωματίου. Έχει συνεργαστεί επίσης με το Ελληνικό Συγκρότημα Σύγχρονής Μουσικής, το Σύνολο της Ακαδημίας της Βέρνης, το Γερμανό-Πολωνικό Συγκρότημα υπό την αιγίδα του «Deutsche Musikrat» και το Σύνολο Σίσυφος Βερολίνου. Σαν πιανίστας εμφανίστηκε ως σολίστ σε κονσέρτα των Mozart, Beethoven, Skriabin, R. Strauss.  Το 2004 επισκέφθηκε τα θερινά σεμινάρια σύγχρονης μουσικής στο Darmstadt. Ήταν προσκεκλημένος να εργασθεί στο σπίτι του Brahms στο Baden Baden το 2006. Από το 1996 είναι μέλος τις Ένωσης Ελλήνων Μουσουργών.
Έργα: Κονσέρτα για Πιάνο, Κονσέρτο για Πιάνο & 12 Εκτελεστές, Ορχηστρικά (5 Ελληνικοί Χοροί- Αν. Θράκη), Κουαρτέτα Εγχόρδων, Συμφωνία, Trios (improvisation),  8 Etudes για Βιολί & Tape, Κουιντέτο Πνευστών, Τσέλο & Πιάνο (jeux), 4 Lieder για Τενόρο - Κλαρινέτο & Κουαρτέτο Εγχόρδων (Eurydiki), Χορωδιακά (salve regina), για 6 Φωνές (zeit), Σουίτα για Πιάνο, 2 Πρελούδια για Πιάνο, Μουσική για Θέατρο (bertold brecht: baal (2000) 24') , για 3 Ηθοποιούς και 1 Μουσικό (kurt schwitters: ursonate (2000) 37'), 

                                                    (προσωπική μαρτυρία)
    

Anrdikopoulos, Dimitris (1971-)

Γεννήθηκε: Λάρισα (Ελλάδα) 

Συνθέτης. 

Σπούδασε σύνθεση στην Ακαδημία του Ρότερνταμ Academy of Music and Dance με τον Κ de Vries όπου ολοκληρώθηκε το 2001 με την απονομή του Διπλώματος Σύνθεσης. Το 2004 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στην ηλεκτρονική μουσική σύνθεση στο Ρότερνταμ, ενώ κερδίζοντας Composition Price στην Ακαδημία του Ρότερνταμ Academy of Music and Dance Ένα από τα κύρια ενδιαφέροντά στη σύνθεσή του είναι η αλληλεπίδραση των διαφορετικών ειδικοτήτων στη μουσική και κυρίως ο συνδυασμός του ακουστικού και ηλεκτρονικού κόσμου.  Εργάστηκε με διάφορες ομάδες και ορχήστρες όπως: Walpurgis, Dance Studio Arabesque, Dance Collective DC2High, Ensemble Emanon, Duo Beumer και van Ham,! Ynx Ensemble, Mondriaan Quartet, Duo Pallas & Pallas, Drumming Percussion Group, Jazz Orchestra of Matosinhos, Asko Ensemble, National Orchestra of Athens, Nederlands Ballet Orkest, Orchestre National de Lorraine, Nederlands Blazers Ensemble, Remix Ensemble and interpreters like Lorenda Ramou, Hebe Mensinga, Doris Hochscheid, Sergio Carolino, Joao Barradas, Miquel Bernat και Asko Ensemble κ.α. Έχει βραβευτεί για την μουσική με το NOG Βραβείο για Νέους Συνθέτες 2002, το 2010 με το COMPASS Βραβείο (Centre for Composition and Associated Studies)  και το 2012 με το βραβείο Harvey Phillips. Από το Σεπτέμβριο του 2004 διδάσκει σύνθεση στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών στο Πόρτο. 

Έργα: για Multi Percussion (Solo I), για Contra-Bass Τούμπα και Ακορντεόν (Anathema Ι), για Soprano Σαξόφωνο – Τούμπα & Βιμπράφωνο (Nocturne,2012), Μουσική για τον Κινηματογράφο (2012, 21 kHz | Portraits of Crisis), Μουσική για Μπαλέτο: για Βιολί - Μπάσο Κλαρινέτο & Electronics ("Metamorfoses"2012), για Portuguese Κιθάρα & Electronics ("Clamor"2011), για Πιάνο & Electronics ("Prominence" 2011) για Ensemble ("Metamorphoses I" 2010), για Σοπράνο & Harpsichord ("Shirley Valentine" 2009), για 2 Τρομπέτες - 3  Σαξόφωνα - 2 Τρομπόνια & 6 Κρουστά ("Apólogo a D. Silvana" 2008), για Βιολί – Βιόλα – Τσέλο – Πιάνο & Κρουστό ("Illuminations" 2008),  για Mezzo Σοπράνο - Ακορντεόν & Κουαρτέτο Εγχόρδων ("Gazela de la Muerte Oscura" 2007),  Jazz Trio & Electronics ("Reenquadrar" 2007), για Μπάσο Κλαρινέτο & Πιάνο ("Red to Black "2007), για Γυναικεία Φωνή & Ακορντεόν ("Komachi "2006), Κονσέρτο για Τσέλο & Ensemble (2006),  για Alto Σαξόφωνο & Πιάνο ("Red to Black" 2005), Ορχηστρικά ("Nyx" 2005), για Όμποε - Κλαρινέτο - Φαγκότο & Tape ("Cassandra's Tales"2004), για Κρουστά & Πιάνο ("Cantus I" 2003), για Πιάνο και live Εlectronics (EOS 2003),για Σοπράνο – Τσέλο & Live Electronics ("Ariadne" 2003), για Solo Βιολί ("Praxis Ia" 2002), για Βιολί – Σοπράνο - Σαξόφωνο – Κρουστά – Πιάνο & Live Electronics ("Bati no portao do tempo perdido" 2002), για Σοπράνο &  Ensemble ("12 Songs based on Japanese Haiku Poetry" 2002),  για Βιολί & Ορχήστρα ("Antiparathesis" 2000-01), για Σοπράνο - Ηλεκτρονική Μουσική και Χορός (Nuances of Blue. 2001),   για Φαγκότο & Πιάνο ("Praxis III"2000), για Tape ("Praxis II",1999), για Κλαρινέτο ("Praxis I" 1998), για Πιάνο – Όργανο – Κρουστά & Μικτή Χορωδία ("De Profundis" 1997), Μουσική για Θέατρο με 2 Βιολιά – Κοντραμπάσο – Πιάνο -& Harpsichord ("Tango for five"1997) και Κουαρτέτα Εγχόρδων.