Πέθανε: 1 Μαΐου, Αθήνα (Ελλάδα)
Συνθέτης - Βιολιστής. Σπούδασε χημικός στο Παν. Αθηνών (1926-1930). Με τη μουσική ασχολήθηκε στη δεκαετία του 1930: σπουδές βιολιού με τον Χαρίση Κουτσιμάνη και τον Κωνσταντίνο Κούλα (Ωδείο Καλλιθέας), και τον Φρειδερίκο Βολωνίνη (Ωδείο Αθηνών). Στη συνέχεια ακολούθησαν σπουδές θεωρητικών με τον Κωνσταντίνο Κυδωνιάτη. Αποφοίτησε το 1941 με άριστα παμψηφεί. Από το 1934 μέχρι το 1971 (έως τη συνταξιοδότησή του) υπηρέτησε ως δεύτερο βιολί στη Συμφωνική Ορχήστρα του Ωδείου Αθηνών και την μετέπειτα Κρατική Ορχήστρα Αθηνών. Συμμετείχε σε παραγωγές της Ορχήστρας της Εθνικής Λυρικής Σκηνής καθώς και της Συμφωνικής Ορχήστρας του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας (1938-1971). Το 1971 ανέλαβε τη διεύθυνση του Ωδείου που ίδρυσε ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος «Αριστοτέλης» στη Φλώρινα. Το 1972 εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη όπου διηύθυνε επί τέσσερα συνεχή έτη τη Νέα Μαντολινάτα της πόλης. Συνέθεσε περίπου εκατό έργα, σχεδόν όλα αχρονολόγητα, από την αρχή των σπουδών στο ύφος της λεγόμενης Εθνικής Μουσικής Σχολής με επιρροές από τον δάσκαλό του Κ. Κυδωνιάτη και επίσης τον Μ. Βάρβογλη. Αρκετά από αυτά εκτελέσθηκαν σε συναυλίες.
Έργα: «Λειτουργία για την Καθολική Εκκλησία» έργο 3, «Αντάτζιο» για έγχορδα, έργο 9, με ελεγειακό χαρακτήρα (1945), «Πριγκίπησσα Έρκα» οπερέτα έργο 27, «Εισαγωγή σε τρία ελληνικά δημοτικά θέματα» για ορχήστρα έργο 29 (1946), «Scherzo» για κοντραμπάσο και πιάνο έργο 35, «Ταμπουρίν» για σεξτέτο εγχόρδων έργο 42, Συμφωνία σε λα ελάσσονα για ορχήστρα έργο 48, «Καταστροφή των Ψαρών» συμφωνικό ποίημα για αφηγητή και ορχήστρα έργο 54, Κουιντέτο για ενόργανο σύνολο (1965), Μικρή Συμφωνία για έγχορδα έργο 83, Κοντσέρτο για κλαρινέτο και ορχήστρα έργο 91 και Συμφωνία αρ.2 για ορχήστρα έργο 96 (1981). Στη μουσική δημιουργία του εντάσσονται και οι αξιόλογες μουσικές επενδύσεις για επτά κινηματογραφικές ταινίες.
