Γεννήθηκε: 19 Ιουνίου, Πάφος (Κύπρος)
Σπούδασε σύνθεση με την Adriana Hölszky στο Salzburg Mozarteum και
μουσικολογία στο Πανεπιστήμιο Μουσικής της Βιέννης. Του απονεμήθηκε το
διδακτορικό από το Πανεπιστήμιο του Σαουθάμπτον, το 2010, υπό την εποπτεία του
Βρετανού συνθέτη Michael Finnissy. Τα έργα του,
περισσότερα από 70 κομμάτια μέχρι σήμερα, διακρίνονται όχι μόνο για την
ποικιλία των μουσικών ειδών τους αλλά και για την ποικιλία των χώρων πραγματοποίησης
τους. Σε αυτούς συμπεριλαμβάνονται αίθουσες συναυλιών όπως η Φιλαρμονική του
Βερολίνου, το Μέγαρο Φιλαρμονικής της Βαρσοβίας, η Κρατική Όπερα του Ανόβερου,
της Στουτγάρδης και των Σκοπίων, καθώς και ασυνήθιστες χώρους, όπως το
αεροδρόμιο και οι κήποι Mirabell του
Σάλτσμπουργκ, το εργοστάσιο της Volkswagen στη Δρέσδη
και το οκτώ ορόφων κτίριο του Υπουργείου Επιστημών και Πολιτισμού της Κάτω
Σαξονίας. Διάσημες ορχήστρες, μουσικά σύνολα και σολίστ, όπως η Sinfonietta του Gewandhaus, η Ορχήστρα
της Λειψίας, η Deutsche Radio Philharmonie, Ensemble Modern, Ensemble Recherche, το
Συγκρότημα Σύγχρονης Μουσικής της Μόσχας και το Αυστριακό Ensemble για τη Νέα
Μουσική έχουν εκτελέσει έργα του. Ο Ηλιά έχει βραβευτεί με σημαντικά διεθνή βραβεία,
συμπεριλαμβανομένων των Βραβείων των Lutoslawski και Serocki στη
Βαρσοβία (2004 και 2008), το Βραβείο Edison Denisov στη Μόσχα
(2007), το Βραβείο Luciano Berio στη Νέα
Υόρκη (2010), το Βραβείο της BMW στο Μόναχο
(2005) και το Χρυσό Μήλο της FAMAB για την
καλύτερη καινοτόμο δημόσια εκδήλωση της Γερμανίας (2012). Εκτός από τη δράση του ως συνθέτης, έχει εργαστεί ως
καλλιτεχνικός διευθυντής έργων μεγάλης κλίμακας και για εκδηλώσεις με πολυμέσα,
συμπεριλαμβανομένης της Πρωτεύουσας της Ευρώπης για τον Πολιτισμό (2013-15), τις
εορταστικές εκδηλώσεις για την εφεύρεση του αυτοκινήτου (2009-12 ), που
περιγράφεται από το The Huffington Post ως «μία από
τις πιο αξιόλογες συναυλίες συμφωνικής του κόσμου», και για την πιο ψηλή
εκκλησία του κόσμου (2013-15). Η διεθνής επιτυχία του ήρθε το 2011, με την πρεμιέρα στην
Κεντρική Πλατεία του Μανχάιμ της Συμφωνίας
«Autosymphonic» με
πολυμέσα, που εκτελέστηκε από τις φαντασμαγορικές συνδυασμένες δυνάμεις της
Συμφωνικής Ορχήστρας του Baden-Baden και
Φράιμπουργκ, το SWR Vokalensemble
Στουτγκάρδη, την Παιδική Χορωδία της Κρατικής Όπερας της Στουτγάρδης, 80
αυτοκίνητα όλων των τύπων και εποχών όπου παίχτηκε από 120 μουσικούς, καθώς και
τον δημοφιλή τραγουδιστή Xavier Naidoo και το συγκρότημα ποπ Söhne Mannheims.
Σύμφωνα με τη μελέτη του Baden-Württemberg Cooperative State University, η συμφωνία
«Autosymphonic» είχε
καλύψει ένα ακροατήριο (TV/μέσα
μαζικής ενημέρωσης) της τάξης των σχεδόν δύο δισεκατομμυρίων. Από τότε, ο συνθέτης έχει γίνει ευρέως αποδεκτός ως ένας σύγχρονος εγκέφαλος του σύγχρονου πολιτισμού και έχει
προσελκύσει την προσοχή των μέσων μαζικής ενημέρωσης. Η Südwest Presse γράφει για
τον συνθέτη: «Monumentalist: «θεωρείται στον κόσμο της μουσικής να είναι ο
άνθρωπος για τα μεγαλειώδη γεγονότα», ενώ οι New York Times, η Deutsche Welle, Reuters και ARD - μεταξύ
άλλων – επαινούσαν το έργο του. Οι συνθέσεις του, παίζονται σε όλη την Ευρώπη, την Ασία
και την Αμερική.
Έργα επιλογής: Όπερες (Nichts als
Wiederholung (2009), Die Jagd, Die Reise
des G. Mastorna, Der
Flötenzauberflöte, National Opera and Ballet, As Time goes by), Ορχήστρα - Χορωδία - & Ορχήστρα Αυτοκινήτων (Ouverture, Genesis, Man & Machine), Συμφωνίες (Autosymphonic), για 10 Σολίστ - Philharmonic Orchestra – Ορχήστρα Χάλκινων Πνευστών - Παιδική Χορωδία - Mixed Adult Choir – Bell Orchestra - Construction Workshop Ensemble (Ulmer Oratorium), για 12 Percussionists in several formations και Electronics, για Φωνητικό Ensemble και Motorbike Duet (Tempus Tantum Nostrum Est), για Σοπράνο & Όμποε (Wozu Socken?), για Ηλεκτρονική Μουσική και Τρισδιάστατο Θέατρο Σκιών (Vertumnus), για σόλο Κιθάρα (Maneuver), για Ορχήστρα Ακορντεόν (Elpis), για Κοντραμπάσο
Κλαρινέτο – Κοντραμπάσο - Electronics και Loudspeaker Orchestra (En Plo). για Χορωδία (Man and Machine), Ορχήστρα Δωματίου (Akanthai), για
Μαντολίνο & Ensemble (Thalatta, Thalatta!), για Φλάουτο & Κιθάρα (Salz), για Κουαρτέτο Κιθάρας (Apophis και Staubzucker), για Φλάουτο – Κλαρινέτο – Πιάνο – Βιολί & Τσέλο (Versteckspiel), για Κόρνο & Τούμπα (Der Verrückte Granatapfelbaum), για σόλο Τρομπέτα (Circles), για 2 Εκτελεστές με ένα Φαγκότο (Duplex), για Τσέλο (Autosit), για Βιολί (Salut an Einen Flammenden Engel), κομμάτια για Πιάνο (Echo) και για Water Trombone και live Εlectronic (Bubbles). (by Dr Vera Grund, University of Salzburg). (προσωπική μαρτυρία)
