Γεννήθηκε: 25 Νοεμβρίου, Τείχιο Φωκίδας (Ελλάδα)
Πιανίστρια - Αυτοδίδακτη Συνθέτρια.
Πιανίστρια - Αυτοδίδακτη Συνθέτρια.
Στα 7 της χρόνια μετακόμισε, μαζί με την οικογένειά της, στην Αθήνα. Εκεί, άρχισε από νωρίς να μαθαίνει πιάνο, ενώ λίγο αργότερα πήγε & σε ωδείο για θεωρητικά μαθήματα στη μουσική. Από τα σχολικά της χρόνια διακρίθηκε ως πιανίστα με πολλές προοπτικές. Παρ’ όλα αυτά, κυρίως για να ικανοποιήσει την επιθυμία του πατέρα της, σπούδασε ιστορία & αρχαιολογία στη φιλοσοφική σχολή, προτού αφοσιωθεί ολοκληρωτικά στη μουσική. Ένα διάστημα μάλιστα εργάστηκε & ως καθηγήτρια αρχαίων & λατινικών σε σχολείο! Συνέχισε τις σπουδές της με τον καθηγητή Αλέξανδρο Τουρνάισεν όπου πήρε και το πτυχίο Πιάνου. Συνέχισε για το δίπλωμα αλλά το διέκοψε λόγω Χούντας. Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας, & ενώ ήδη είχε παντρευτεί & είχε ένα παιδί, έφυγε στη Γαλλία για μεταπτυχιακές σπουδές, μαζί με τον γιο της. Από το ‘69 ως το ‘74 σπούδασε στο Παρίσι εθνομουσικολογία, διεύθυνση ορχήστρας, ενορχήστρωση, ενώ ήδη είχε αρχίσει να γράφει δική της μουσική. Στο Παρίσι γνωρίστηκε & έκανε παρέα με τη Μαρία Φαραντούρη, η οποία της έδωσε το κίνητρο να μελοποιήσει, το 1972, μια σειρά ποιημάτων του Κ.Χ. Μύρη, με αποτέλεσμα την κυκλοφορία της πρώτης της ολοκληρωμένης δουλειάς, του δίσκου “Μεγάλη αγρυπνία”, το ’75, μετά την πτώση της χούντας. Ο δίσκος αυτός ήταν & ο μοναδικός δίσκος της Καραΐνδρου που περιείχε αποκλειστικά τραγούδια. Αφού επέστρεψε στην Ελλάδα, από το ’75 ως το ’82 η Καραίνδρου υπήρξε στέλεχος του τρίτου προγράμματος της ΕΡΤ, κοντά στον Μάνο Χατζιδάκι, με τον οποίο είχε γνωριστεί & δεθεί από τα χρόνια του Παρισιού. Είναι ιδιαίτερα γνωστή για τη συνεργασία της με τον Θεόδωρο Αγγελόπουλο. Έργα της κυκλοφορούν διεθνώς από τη γερμανική δισκογραφική εταιρία ECM.
Έργα: Έχει συνθέσει πολλά έργα για το θέατρο και τον κινηματογράφο, 1975: Το χρονικό μιας Κυριακής (Τάκης Κανελλόπουλος), 1979: Περιπλάνηση (Χριστόφορος Χριστοφής), 1982: Ρόζα (Χριστόφορος Χριστοφής), 1983: Η τιμή της αγάπης (Τώνια Μαρκετάκη), 1984: Ταξίδι στα Κύθηρα (Θόδωρος Αγγελόπουλος), 1985: Εν πλω (Σταύρος Κωνστανταράκος), 1986: Ο Μελισσοκόμος (Θόδωρος Αγγελόπουλος), 1986: Καλή Πατρίδα Σύντροφε (Λευτέρης Ξανθόπουλος), 1988: Τοπίο στην ομίχλη (Θόδωρος Αγγελόπουλος), 1988: Ο Λιποτάκτης (Γιώργος Κόρας), 1989: Σημάδια της νύχτας (Πάνος Κοκκινόπουλος), 1990: L’ Africana (Η Αφρικάνα) (Margarethe von Trotta), 1991: Το μετέωρο βήμα του πελαργού (Θόδωρος Αγγελόπουλος), 1995: Το Βλέμμα του Οδυσσέα (Θόδωρος Αγγελόπουλος), 1998: Μια αιωνιότητα και μια μέρα (Θόδωρος Αγγελόπουλος), 2004: Το Λιβάδι που Δακρύζει (Θόδωρος Αγγελόπουλος), 2008: Η Σκόνη του Χρόνου (Θόδωρος Αγγελόπουλος), κομμάτια για Πιάνο Waltz (To Βαλς του Γάμου), Χορωδία & Ορχήστρα (Theme of the Lake), Πιάνο & Ορχήστρα (Farewall Theme) και για Πιάνο & Σύνολο (Νοσταλγικό σε 5/8 το 10)