Γεννήθηκε: 21 Οκτωβρίου, Κερατέα Αττικής (Ελλάδα)
Πέθανε: 29 Μαρτίου, Ρώμη (Ιταλία)
Συνθέτης - Μουσικοπαιδαγωγός - Θεατρολόγος - Σκηνοθέτης - Διευθυντής Ορχήστρας - Μουσικογράφος.
Από το 1959 είχε αρχίσει να δίδει δείγματα μουσικής γραφής. Πάνω από 260 είναι τα έργα του. Σπούδασε στην Ρώμη. Συμμετείχε σε πολλά Festivals. Βραβείο για την Σύνθεση του.
Έργα: 3 Όπερες (Il Ouadrifoglio), 5 Συμφωνίες, Ορχηστρικά, για Ορχήστρα Εγχόρδων, 2 Καντάτες (Canti Dalla Resistenza), Κύκλοι Τραγουδιών, Μουσική για Μπαλέτο, Χορωδιακά, Κλαρινέτο – Κιθάρα – Τσέμπαλο & Πιάνο (Die Alte), Θεατρική Μουσική (Fantasie Nel Silenzio), Φωνή & Ορχήστρα (La Chanson D'Ophelie), Κλαρινέτο & Ορχήστρα (Squaremusic), 5 Κλαρινέτα & Ντραμς (GREECE), Φωνή & Ορχήστρα (Ophelie), Φωνή – Κλαρινέτο & Πιάνο (Zwei Goethe Lieder), Φωνή – Τσέλο & Ορχήστρα Εγχόρδων (Auch Heute Morgen ), Φλάουτο & Κιθάρα (Grottarinta), Φλάουτο & Πιάνο(Quattro Danze), Φλάουτο - Όμποε - Τσέμπαλο & Πιάνο
(Strassenmusik - Serenata), Βιολί & Βιόλα, Βιολί & Βιόλα, Φλάουτο & Κρουστά,Φλάουτο & Τσέλο,Κονσέρτο για: Σαξόφωνο – Φαγκότο – Τρομπέτα - Κλαρινέτο, Κουιντέτο Χάλκινων Πνευστών, για Όμποε & Πιάνο (Greca), Τρομπόνι & Κρουστά (Pathopoiia), Σονάτα για Όμποε & Πιάνο, Μαντολίνο & Άρπα (A Nocturnal Love’s Tale), Trios, Κουαρτέτα Εγχόρδων, Κουαρτέτα Εγχόρδων, Σαξόφωνο & Κοντραμπάσο (Saro' Brece), Σαξόφωνο & Μαρίμπα (Tempo & Tempo), πολλά κομμάτια για Σαξόφωνο και για το Ραδιόφωνο & την Τηλεόραση.2 έργα για ορχήστρα νυκτών εγχόρδων («Dances and Melodies op.125» και «In Memoriam a Siegried Behrend op.102»), τα 2 «Goethe-Lieder op.190» για Υψίφωνο και Νυκτά Έγχορδα, για 3 Κιθάρες (Three Dances op.190), για Μαντολίνο & Πιάνο. Ενώ το 1975 (κομβικό σημείο της συνθετικής πορείας του) υπέγραφε το 41ο έργο του, στη δε εργογραφία του υπάρχουν τα κορυφαία: «Η μελωδία που βρέθηκε» (La melodia ritrovata, μουσικό οδοιπορικό με αναφορά στον Όμηρο) και «Συμφωνία του καλοκαιριού» (Symphonie d'étè). Κουαρτέτο εγχόρδων αρ.3, έργο 21, ‘Φολκλορικό’» (1978), «Μάθημα μουσικής» (Lezione di musica, 1982. Όπερα δωματίου, η οποία «…αγγίζει την τελειότητα, μουσικά και θεατρικά…» κατά τον μουσικολόγο E. Valente), για Ενόργανο σύνολο (Εραστές - Amanti, 1985), Κουαρτέτο Σαξοφώνων, έργο 61, για έξι Όργανα (Νόστος) , για Ορχήστρα Νυκτών, «Η ωραία και το τέρας» έργο 68 (1986), για Σαξόφωνο και ‘προετοιμασμένο’ πιάνο, «Απαντήσεις στην υστερική πρωτοπορία» , έργο 76 (1987), για Υψίφωνο & Ορχήστρα Σαξοφώνων (4η Συμφωνία - 1988), για Φωνή & Ορχήστρα, έργο 119 (1993), Κοντσέρτο για Σαξόφωνο, αρ.1, έργο 132» (1998), 5η Συμφωνία (1999-2003) και Κουαρτέτο εγχόρδων αρ.10, έργο 195, αφιερωμένο στον αείμνηστο Στ. Βασιλειάδη.
