Filaktos Nikos (1950-)


Γεννήθηκε: Βρότσλαβ, (Πολωνία). 
Κλαρινετίστας - Πιανίστας - Καθηγητής - Μουσικολόγος Αναλυτής - Μαέστρος Χορωδιών - Ενορχηστρωτής και Συνθέτης.
Μεγάλωσε στην κωμόπολη Ζγκοζέλετς και από μικρή ηλικία μόλις στα 7 του χρόνια εμφάνισε το μουσικό του ταλέντο. Το 1967 τελείωσε τη Μουσική Σχολή του Ζγκοζέλετς, έχοντας μάθει πιάνο-κλαρινέτο. Με μεταβατικό στάδιο τη δευτεροβάθμια Μουσική Σχολή του Βάουμπζιχ (όπου έπαιζε 2ο κλαρινέτο στη ΣΟ της πόλης) συνέχισε σπουδές Διεύθυνσης Ορχήστρας & Σύνθεσης στην Ανώτατη Κρατική Μουσική Σχολή του Πόζναν (1972-77) με τους Σταν. Κουλβζίνσκυ και Φλ. Νταμπρόφσκυ (με τον οποίο δημιούργησε τους «Μαντριγκαλιστόν», χορωδιακό Σύνολο για την ερμηνεία έργων της Αναγέννησης) και συμμετείχε σε διάφορα διεθνή Σεμινάρια νέων συνθετών, ενώ το 1973 συνδημιούργησε με νέους Πολωνούς συνθέτες την Ομάδα Νέων Δημιουργών (με συναυλίες, διαλέξεις, αναλύσεις,κ.λπ.). Έργα του έχουν παιχτεί σε Φινλανδία, Δ. Γερμανία, Ιταλία, Αγγλία, Πολωνία, Βουλγαρία και Ελλάδα (όπου εγκαταστάθηκε το 1978). Στα πρώτα του έργα (της "τονικής περιόδου": 1962-68) ήταν επηρεασμένος από τη λαϊκή πολωνική και ελλ. μουσική παράδοση. Από το 1970 στρέφεται προς τα σύγχρονα ιδιώματα (αρχικά στο σειραϊσμό και αργότερα στον αλεατορισμό, ενώ από το 1990 γίνεται ο θεμελιωτής της Νέας Προγραμματικής Μουσικής--το Μανιφέστο της οποίας δημοσιεύτηκε το 1994 στο περιοδικό «Πνευματική Ιδιοκτησία» του Ευρωπαϊκού Κέντρου Τέχνης, του οποίου είναι μέλος από το 1988).Παράλληλα, ενδιαφέρεται από την αρχή της πορείας του ως δημιουργού, για τη μορφή της αρχαίας τραγωδίας και τα αρχαία τετράχορδα, όπως και για τη συνύπαρξη της δημοτικής μουσικής παράδοσης με τα σύγχρονα και υπερσύγχρονα ιδιώματα. Το 1982 συνεργάστηκε με τό Γ' Πρόγραμμα ως παραγωγός σε εξαιρετικά ενδιαφέρουσες εκπομπές. Από το 1984 διευθύνει τη μικτή Χορωδία του Δήμου Ηρακλείου Αττικής και από το 1985 αναλαμβάνει καθηγητής θεωρητικών και καλλιτεχνικός δ/ντής σε διάφορα Ωδεία (Αλίμου, "Χαϊμαντά", "Ριζοπούλου"), ενώ έχει γράψει και πολυάριθμα ενδιαφέροντα κείμενα μουσικής ανάλυσης. 
Έργα: "Ουβερτούρα" (ΣΟ, 1972), "Σονάτα για Πιάνο" (1972), "Θέμα και παραλλαγές" (ΣΟ, 1972-73), "Μικρή μουσική για Κρουστά" (1973), «In Memoriam» (Κουαρτέτο Εγχόρδων 1973), "Αλεατορικά σκίτσα" (ΣΟ., 1974), «Εναλλαγές» (για Φλάουτο,Βιολί,Βιόλα & Κόρνο, 1975), "Κοντσέρτο για Πιάνο" (1975), "Συντο-τράγος" (μουσική παράσταση σε κείμενο Κ. Γκροχμάλσκυ για 2 ηθοποιούς και 12 εκτελεστές, 1975-76), «Πλατφόρμα» (σκηνική μουσική για έργο του Γκροχμάλσκυ, 1976), "Συμφωνία" 1976.  Έχει δισκογραφηθεί σε CD του Υπ. Εξωτερικών), "Ελληνικά νησιά" (καντάτα για Φωνητικό Κουαρτέτο, Αφηγητή, Αφηγήτρια, μεγάλη μικτή Χορωδία Ορχήστρα, 1976-77), "2 Ευφωνίες" (2 Φλογέρες & Κιθάρα, αρ. 1-1976--χαμένη, αρ. 2-1981), "Ελληνική ουβερτούρα" (για λαϊκή Ορχήστρα και ΣΟ, 1978), "Τραγούδια σε στίχους Ισμήνης Καραϊωσηφίδου-Πολίτου" (Φωνή & πιάνο, 1979-80), "Κουαρτέτο Εγχόρδων" (1981-82), "Τραγούδια σε στίχους Μαρίας Πολύδούρη" (Φωνή & Πιάνο, 1982-85), Χορωδιακά (Τραγούδι Βελβεντού), "Σπουδή για Κρουστά" (3 εκτελεστές, 1983-84), "Ηχολαβύρινθος" (Ορχήστρα δωματίου, 1985), «Ζεϊμπέκικο» (ΣΟ, 1986), "Χώρα των ονείρων" (μουσικό δράμα, 1986), "Requiem aeterna" (στη μνήμη του καθηγητή του Β. Καντούλσκυ, 8φωνη μικτή Χορωδία, 1987), "2 κομμάτια για Πιάνο" (1988), "Stabat Mater" (μικτή Χορωδία, 1988), "5 Πρελούδια για Σύνολο Δωματίου" (1990), "Ντιβερτιμέντο" (Ορχήστρα Εγχόρδων, 1993), "Xωρίς τζαζ" (Φλάουτο, Κιθάρα, Μπάσο-κιθάρα,Πιάνο & Ντραμς, 1995), «Σινφονιέτα» (ΣΟ, 1996), «Δυο ιστορίες για μια σφεντόνα» (παραμυθόδραμα σε κείμενο της Μ. Δαλμάτη, παραγγελία ΜΜΑ), «Sonatina alla Conzertare» (Κλαρινέτο & Κουαρτέτο Εγχόρδων, 1998), «Θρύλοι της θάλασσας» (Υψίφωνος και Σύνολο Οργάνων, 1998), «Απόηχοι» (Βιολί & Πιάνο). Συνέθεσε επίσης μουσική για το ραδιόφωνο, το θέατρο, τον κιν/γράφο και διασκεύασε-ενορχήστρωσε έργα της λεγόμενης έντεχνης λαϊκής μουσικής (όπως το «Κοντσέρτο για σαντούρι» του Η. Ανδριόπουλου, το Ορατόριο «Της Αλώσεως» του Γ. Χατζηνάσιου και το «Κοντσέρτο για Μπουζούκι» του Θαν. Πολυκανδριώτη).