Γεννήθηκε: Αθήνα, (Ελλάδα)
Πέθανε: Αθήνα (Ελλάδα)
Μουσουργός - Διευθυντής Χορωδιών - Μουσικολόγος. Πτυχιούχος Ανωτέρων Θεωρητικών του Ελληνικού Ωδείου, ήταν μαθητής του Αντίοχου Ευαγγελάτου και του Μάριου Βάρβογλη. Ιδρυτής της Ελληνικής Χορωδίας μαζί με τον Παναγιώτη Γλυκοφρύδη (1927) και της Χορωδίας του Ελληνικού Ωδείου μαζί με τον Αντίοχο Ευαγγελάτο (1934), ίδρυσε, επίσης, το Μικτό Φωνητικό Συγκρότημα Λαογραφικής και Εκκλησιαστικής Μουσικής (1942), το οποίο διηύθυνε επί σειρά ετών. Με το σχήμα αυτό παρουσίασε με επιτυχία, σε συναυλίες και ραδιοφωνικές εκπομπές, έργα δικά του και άλλων Ελλήνων μουσουργών, βασισμένα σε παραδοσιακά μοτίβα, καθώς και διασκευές δημοτικών τραγουδιών, για χορωδία με συνοδεία πιάνου ή ορχήστρας. Διετέλεσε Χοράρχης στο ναό του Αγίου Διονυσίου Αρεοπαγίτου και σε άλλους ναούς της Αθήνας (ορθοδόξων, καθολικών και διαμαρτυρομένων). Δημοσίευσε κριτικά άρθρα και μουσικολογικές μελέτες (1943-1956, σε περιοδικά όπως τα: Ραδιόφωνον, Εδώ Αθήναι, Καλλιτέχνης, Καλλιτεχνικός Κόσμος, Ελεύθερος Κόσμος, Κυκλαδικά, Μουσικό Αρχείο κ.ά.). Από το 1948 έως το 1950 ήταν συνεργάτης μουσικολόγος του Εθνικού Ιδρύματος Ραδιοφωνίας, για το οποίο ανέλαβε την ύλη μουσικών εκπομπών και επιμελήθηκε σειρά βιογραφικών σημειωμάτων και αναλύσεις έργων ελλήνων και ξένων συνθετών. Το 1947, ως μέλος της Ενώσεως Ελλήνων Μουσουργών, εισηγήθηκε στο Ε.Ι.Ρ. την δημιουργία Αρχείου Ελλήνων Συνθετών. Έργα: σειρά Εκκλησιαστικών και Βυζαντινότροπων έργων, Τραγούδια, Μουσική για το Θέατρο, επίσης τα: «Δειλινά της ψυχής» (1938), «Βυζαντινές μελωδίες» (1931, 1936, 1948), «Νύχτα μυστηρίου» (1941), «Ανάσταση», «Δειλινά της ψυχής» (1942), «Για δες με» (Κρητική μαντινάδα, 1942) «Λειτουργία σε sib μείζονα» (1945), «Σε υμνούμεν» (1950), «Σε δυο αδελφούλες» και «Τα τραγούδια των σφουγγαράδων» (1957), «Δοξολογία» (1958), μουσική υπόκρουση για τις «Τρωάδες», κ.α.
